Herkules Poirot, emerytowany detektyw, zostaje wciągnięty w śledztwo po morderstwie podczas seansu spirytystycznego w Wenecji. Akcja filmu rozgrywa się tuż po II wojnie światowej, w ruinach pałacu. Poirot musi rozwiązać zagadkę śmierci uczestnika spotkania, odkrywając tajemnice nawiedzonej posiadłości.
“Duchy w Wenecji”
W wigilię Wszystkich Świętych, tuż po zakończeniu II wojny światowej, tajemniczy i pełen intryg seans spirytystyczny odbywa się w opuszczonej, popadającej w ruinę posiadłości w Wenecji. Wśród uczestników tego niezwykłego spotkania znajduje się sam Herkules Poirot, który postanowił spędzić swoją dobrowolną emeryturę w najwspanialszym mieście świata.
Atmosfera jest napięta, a duchy przeszłości czują się jak w domu. Jednak kiedy jeden z uczestników zostaje brutalnie zamordowany, detektyw Poirot zostaje wciągnięty w wir śledztwa, które przeniesie go w świat cieni i tajemnic tej nawiedzonej posiadłości.
Wraz z upływem czasu, Poirot odkrywa, że to nie tylko duchy przeszłości mają coś do ukrycia. Tajemnice i sekrety mieszkańców Wenecji wydają się być splecione w niezwykły sposób, a każdy krok detektywa prowadzi go bliżej rozwiązania zagadki morderstwa.
Czy Poirot będzie w stanie odkryć prawdę? Czy uda mu się rozwiązać zagadkę śmierci i rozwikłać intrygujące tajemnice nawiedzonej posiadłości? Tylko ci, którzy odważą się wejść w świat Duchów w Wenecji, będą mieli szansę poznać odpowiedzi na te pytania. Przygotujcie się na niezapomnianą podróż w głąb mrocznej strony Wenecji, gdzie duchy i tajemnice splatają się w jedno.
Rotten Tomatoes: 7, IMDb: 7,5, Metacritic: 6,8
Film “Duchy w Wenecji” otrzymał zróżnicowane oceny na różnych portalach filmowych. Jednakże, średnia ocen wskazuje na to, że film jest raczej przeciętny.
W “Duchach w Wenecji” możemy podziwiać malownicze widoki Wenecji oraz piękne zdjęcia. Reżyser z pewnością umiejętnie wykorzystał urok tego miejsca, co wpływa na atmosferę filmu.
Jednakże, fabuła filmu może nieco rozczarować. Pomimo ciekawego pomysłu na historię, wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Niektóre sceny są zbyt długie i powolne, co może sprawić, że widz traci zainteresowanie.
Warto jednak docenić grę aktorską, która jest jednym z mocniejszych punktów filmu. Aktorzy oddają emocje swoich postaci w sposób autentyczny i przekonujący.
Podsumowując, “Duchy w Wenecji” to film o pięknej oprawie wizualnej i solidnej grze aktorskiej. Niestety, słabsza fabuła i tempo akcji mogą sprawić, że nie każdy widz będzie zadowolony z tego seansu.
